Wolven fascineren ons. Niet omdat we ze zo goed begrijpen, maar omdat we onszelf erin herkennen — de strijd tussen instinct en verbondenheid, tussen onafhankelijkheid en de drang om bij de groep te horen. Deze kleine verzameling posts is geen lofzang, geen aanklacht, maar gewoon een blik op de wolf — die van de natuur én die in onszelf. Soms scherp, soms flauw, altijd met een knipoog.
1. Het is me er eentje.
2. Doet maar wat ie wil.
3. Soms moeilijk te zien of het een hond of een wolf is.
Er lopen hier gewoon hele roedels wolven in het Vondelpark.
4. Maakt het niet makkelijker.
5. Maar Chagenijn heeft een goede tip.
6. Ook handig.
Ik weet niet of wolven kunnen lezen, maar je doet toch wat je kunt hè?
7. Oke, love you too.
8. Schattigste wolf ooit.
Kleine meisjes willen graag prinsesjes zijn.
Behalve mijn kleindochter.
Die wil een onesie van de boze wolf.
En n pet.
En n boze wolf knuffel.
En ze heet nu “Boze Wolverine”
❤️
Behalve mijn kleindochter.
Die wil een onesie van de boze wolf.
En n pet.
En n boze wolf knuffel.
En ze heet nu “Boze Wolverine”
❤️
9. De belgen zijn ook niet blij met de wolf.
10. Even de cijfers op een rijtje.
11. Probleemgedrag haha.
